Interview Jeannine Cappetti

Gevoelens oproepen, daar wil Jeannine Cappetti naartoe, dat is wat ze wil dat het teweegbrengt als mensen haar schilderijen zien. Ze verft met het landschap mee, zet haar schilderskwast op een eigenwijze manier neer en daarmee wil ze geen illusie bereiken maar een impressie.

Op de middelbare school met tekenles begint Jeannine met tekenen en al gauw blijkt dat ze aanleg heeft. Eind jaren tachtig gaat Jeannine Cappetti bij de Artibus in Utrecht (voormalig kunstopleiding). Haar eerste leraar is Hans van Vuuren. Daarna is ze verhuisd naar Limburg, enkele jaren later terug naar Hilversum en ging ze naar de Gooische Academie. Haar leraren waren Mark van Praagh, Peter Smit en John Konijn waar ze lang les van heeft gehad. In die tijd heeft ze ook heel wat jaren portret en model gedaan.

Op een goed moment is Jeannine een tijd gestopt met schilderen om alle aandacht te geven aan het beeldhouwen. Door de fijnstof in haar longen werd ze gedwongen hiermee te stoppen. Jeannine pakte het schilderen met passie weer op en ging aan de slag met de Cobra Verf. Een waterbasis olieverf wat je met water kunt schoonmaken. “Het verschil tussen olieverf en waterbasis olieverf is summier” zegt Jeannine. 

Haar andere vak Barokvioliste heeft invloed op haar kunstwerken. Jeannine maakt sinds haar achtste muziek en muziek is altijd bij haar. Dit komt naar voren in haar schilderijen: ritmische patronen, penseel patronen en beweging. “ Ik wil altijd beweging, toon maakt kleur, met de ene stijl pak je een kleur en met de andere stijl pak je de andere. Met schilderen doe je dat ook. Het heeft heel veel met elkaar te maken. Inspiratie uit de natuur, altijd onvoorwaardelijk geeft de natuur je heel veel: onvoorwaardelijke liefde. Daarom schilder ik veel landschappen. Kleur en contrast, dynamiek, in mijn schilderijen zijn contrasten heel belangrijk.”

Al schilderend de helende kracht van de natuur ervaren

Jeannine maakt eerst foto’s van de landschappen die ze kent. Met deze foto’s gaat ze aan de slag met schilderen. Ze gaat niet naar buiten met haar schildersezel, dat heeft ze geleerd van de buiten cursussen. “Ze wordt te veel afgeleid, vindt ze. Als je een landschap maakt, moet je denken dat je er eigenlijk bent. Zelf bedacht. zegt Jeannine. ¨  Het moet suggestief zijn en niet realistisch, een illusie, een impressie met kleur en contrast, dynamiek zoals in een muziekstuk. De intentie is er om diepgang in de schilderijen te brengen. Lichtval zorgt voor de stemmingen, een penseelstreek maakt dimensie.  Mensen denken daar wil ik naartoe, naar dat stukje landschap of natuur. Het moet gewoon gevoelens oproepen.

De tentoonstelling in Artishock zal gaan over landschappen. De natuur die de onvoorwaardelijke liefde geeft.

Zie ook: https://jeanninecappetti.com

Expositie Artishock: van 4 oktober t/m 30 oktober 2025

Opening 4 oktober om 20.00 uur