Studenten van Peter van Oostzanen
Leo van der Horst: van rode rotsen tot woeste golven
Leo begon zo’n acht jaar geleden met schilderen, toen nog met acryl. Maar bij Peter van Oostzanen kon hij zijn ei beter kwijt: de techniek van het gedetailleerd schilderen met olieverf sprak hem veel meer aan, evenals de stimulerende en gezellige sfeer bij Ombers en Okers, Peters creatieve paradijsje in Soest. Fysiotherapeut Leo noemt zijn jongere ik schertsend “cultuurbarbaar”, maar heeft zichzelf inmiddels ontwikkeld tot kunstliefhebber. Zo is Leo onder de indruk van de hyperrealistische gebakken eieren, hamburgers, patat, broodjes en ketchupflessen van Tjalf Sparnaay. Qua onderwerp vindt Leo echter meer inspiratie in verre landen. Hij woonde een tijd in de Verenigde Staten, en daarna is hij blijven reizen. Zijn reisimpressies zet hij op doek op basis van foto’s, of combinaties daarvan. Het vereiste monnikenwerk van het fijnschilderen geeft weliswaar rust in een drukke wereld, maar kost oomaanden werk per schilderij. In de toekomst wil Leo zich vooral richten op zeegezichten.
Kees Hilhorst: het echte leven in olieverf
Interesse in kunst had Kees altijd al wel. Maar mede door zijn drukke baan in het bankwezen, waar hij zijn creatieve kant goed kwijt kon in strategie en innovatie, kwam het er nooit van zelf een potlood of penseel op te pakken. Dit veranderde een jaar of zes geleden toen mede-cursist Leo van der Horst hem overhaalde zich aan te sluiten bij de Academie van Peter van Oostzanen. Het fijnschilderen dat hij daar leerde vond hij uitermate rustgevend, bijna therapeutisch, terwijl ook de techniek met onderschilderingen hem erg aansprak. Eenmalig maakte hij een uitstapje maakte naar het schilderen met acrylverf, maar dat beviel hem niet goed. Olieverf heeft zijn duidelijke voorkeur. Door zijn vele reizen bezit hij veel door hem zelf gemaakt beeldmateriaal wat hij kan gebruiken voor zijn schilderijen. In veel van zijn schilderijen neemt hij ook lokale mensen op, bij voorkeur in groepen. Hij hoopt dit onderwerp verder uit te diepen, bij voorkeur uit wat hij noemt “het echte leven”.
Theo Wijnhof: takkenwerk
Theo tekende en schilderde eigenlijk altijd wel af en toe, volgde verschillende cursussen, maar zoals velen kon hij door werk en concurrerende hobby’s zijn liefde voor kunst onvoldoende omzetten in veel eigen werk. Dat veranderde toen hij een paar jaar geleden gegrepen werd door de schilderijen van Peter van Oostzanen. “Zijn verwarrende, imaginaire werkelijkheden, toch realistisch, kleurig en gedetailleerd, dat wilde ik ook wel!”. Dat vereist een heel andere techniek dat de cartoons die hij vroeger soms tekende. Bij Artishock laat Theo enkele vroege met olieverf geschilderde, realistische werken zien. Eén daarvan noemt hij met een knipoog ook wel “takkenwerk”, verwijzend naar zowel het onderwerp als de hoeveelheid werk vereist door fijnschilderen. De komende tijd hoopt hij meer naar surrealistisme neigende werken maken, geïnspireerd door de werken van leermeester Peter.
1 november Opening expositie om 20.00 uur met om 20.30 uur een Jazz-optreden (gratis).
